Agłona

Sanktuarium Matki Boskiej Agłońskiej w Agłonie

Agłona to najważniejsze sanktuarium na Łotwie poświęcone Matce Bożej. W głównym ołtarzu świątyni „łotewskiej Częstochowy" znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej Agłońskiej, zwanej Przewodniczką z Kwiatem. Jego twórca i czas powstania nie są znane. Na sukience z 1834 r. widnieje napis, że „słynie on cudami od 134 lat". Obecna sukienka i korony z pozłacanego srebra, wysadzanego szlachetnymi kamieniami, pochodzą z 1875 r. Obraz pochodzenia bizantyjskiego jest kopią wizerunku Matki Bożej Trockiej. Na złotym tle ikony przedstawiono postać Maryi siedzącej na tronie z Dzieciątkiem na prawym kolanie. Ciemnopurpurowy, oblamowany złotem strój Matki Bożej okrywa ciemnogranatowy płaszcz o błękitnej podszewce. Na płaszczu widoczne są złote gwiazdy. W lewym ręku Maryja trzyma gałązkę różyczki o trzech kwiatach. Jezus ubrany w wykończoną złotem czerwoną tunikę trzyma na kolanach Pismo Święte. Po obu stronach ołtarza zawieszono wota jako podziękowanie za doznane łaski. Sanktuarium od początku istnienia było celem pieszych pielgrzymek nie tylko z Łotwy, ale również z Białorusi i Litwy.
W 1700 r. sprowadzono tu dominikanów, których obdarowano rozległymi dobrami. Na miejsce budowy kościoła obrano lesisty pagórek między jeziorami Egles i Cirsa. Pierwszy drewniany kościół spłonął w 1708 r. Zastąpiła go okazała murowana, trójnawowa barokowa budowla, która przetrwała do obecnych czasów. Świątynia na planie krzyża ma 45 m długości i 23 m szerokości. Wieże mają 58 m wysokości. Głębokie podziemia sanktuarium były miejscem pochówku osób zasłużonych. Kościół konsekrowano dopiero w 1751 r., a rokokowe wnętrze ukończono kilkanaście lat później. Ozdobiły go dzieła wykonane przez polskich artystów. Szczególną uwagę zwracają sztukaterie i wyroby z metalu. W latach 1720 - 1780 obok kościoła wzniesiono okazały klasztor. Władze rosyjskie nie tknęły sanktuarium, chociaż w połowie XIX w. dokonały kasaty zakonu. Reaktywowano je po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości. W okresie międzywojennym rola sanktuarium znacznie wzrosła, mimo że Łotwa jest krajem protestanckim. W czasie II wojny światowej nie ograniczono działalności sanktuarium. Zabroniono jedynie przyjmować nowych kandydatów do seminarium duchownego. Sowieci zlikwidowali uczelnię teologiczną, a w 1961 r. klasztor. Mimo szykan wierni licznie docierali przed oblicze Matki Bożej. W 1980 r. sanktuarium
w Agłonie nadano tytuł bazyliki mniejszej. W sierpniu 1986 r. obchody 800-lecia chrztu Łotwy zgromadziły 150 tysięcy wiernych. 9.09.1993 r. 300 tysięcy pielgrzymów witało Ojca Świętego Jana Pawła II. Na tę okazję świątynie pieczołowicie odnowiono, ale zatarto ślady polskich korzeni Agłony.

Ciekawostki:
Plac przed bazyliką, przygotowany na wizytę Ojca Świętego, może pomieścić około pół miliona wiernych. Wokół niego wzniesiono Drogę Krzyżową o długości około 600 metrów. 14.08.2009 r. na placu poświęcono Kalwarię Saletyńską, grupę trzech figur przedstawiających trzy fazy objawienia Matki Bożej z La Salette. W pobliżu bazyliki znajduje się źródełko, według tradycji z uzdrawiającą wodą.

Zobacz na mapie

Zobacz w Internecie